Ünlü halk şairi Yunus Emre özgün söyleyişiyle
dile getirmiş.
Kaç mevsim bekleyim daha
kapında,
Ayağımda zincir, boynumda
kement?
Beni de, piştiğin belâ
kabında,
O kadar kaynat ki, buhara benzet!
Başlangıçta kaybolmuşluk, mesnetsiz ve tutamaksız kalmışlık, hazırlıksız yakalanmışlık zihnimizde çabucak kurgulanmadı mı? Oysaki Bilişim, öyküsünü gün doğmadan yazmaya başlamıştı. Amaçsız, yönsüz sürüklenişi hizalamak için kuvvetli bir araç olarak sorumluluğu üstlenmesi aralıksız olacaktı. Alışkanlıkları yeniden şekillendirmenin, bireysel, kurumsal ağları sanal ortamlarda bağlantılı yönetmenin marifetini kazanmak artık öncelikler içinde yukarı tırmanacaktı.
Bilişim sanayi, bütünüyle tüm iş alanlarına yatay boyutta dokunarak kucaklamaktadır. Değişen farklı güncel ihtiyaçların öngörüsüyle hareket ederek sıkıntıların çözümüne omuz vermek amacıyla yüzünü sahaya dönmüş ve payanda görevini üstlenmiştir. Pandemi sürecinde benimsenmiş yeni anlayışların geçici olmadığının farkına varılmış, birlikte barikatı aşmak yönünde yerleştirilen süreçler kalıcı olarak uygulanmaya geçmiştir. Geçerli hale bürünen, ciddi verimlilik artışı sağlayan yöntemler küçümsenmeyecek seviyede etkinlik yaratmıştır. Önceleri çekinceyle yaklaşılan sanal ortam tutum ve davranış biçimi, sağlıklı günlere dönülmesi ile birlikte sona erdirilmeyecektir. Kazanımların, şartların zorlukları neticesinde oluşmadığı, reçetelerin uzun zamandır gündemde bulunmasına rağmen şimdi kullanımlarının ivmelendiğini gözlemliyoruz. Bilişim her koşulda sorunlara derman olarak dayanıklılığı güçlendirmeye devam ediyor.
Telaş yaşamadık diyemeyiz. Bocaladık mı kesinlikle… Yetkin insan kaynakları duygusal uyum çerçevesini çabucak tanımlayarak eylem planlarını paylaşmaya anında başladılar. Sistemin içinde yetişmiş uzmanlar, deneyimleri ile konunun bulgularını uyarlamada zorlanmadılar. Aslında gemi karaya oturmadı diyebiliriz. Sığındığı limanda daha küçük deniz araçlarına bölünerek hedefine doğru yol almaya devam etti. Sıkıntıların sona ereceği işaretleri ufukta belirmeye başladı. Sırada “alışmakta zorlandığımız yaşam tarzını terk edecek miyiz?” sorusu gündemde.
Telaş içinde ortamın eski havasına dönmesini sakıncalı buluyorum. Zahmetsizce geçiş ancak doğru ve sakin düşünce ile başarılacaktır. Dönüş tarihi bir restorasyon projesi olarak ele alınmamalıdır. Telaş içinde yenileme, yeniden başlangıç dikkatlice tasarlanmalı, sağlanmış faydalar gözden geçirilmelidir. Yeterince araştırılmadan, yapılabilirlik, risk analizleri tamamlanmadan devreye alınmış düzenlemeler bulunabilir. Şimdi geçiciliği, kalıcı duruma getirmenin hesaplarının yapılma zamanıdır. Yetkinlikleri, ince becerileri kökten sorguladığımız çağ arkamızda kalmak üzere. Öğrendiklerimizi ve unuttuklarımızı dosyalayarak rafa kaldırma yanılgısı içinde kesinlikle olmamalıyız. Akılcı aritmetik ile desteklenecek başarılar ağırlıklı olarak devam edecektir.
Bilişim uzmanları yaşanan sıkıntılı süreci nasıl etkin ve sağduyu ile yönettilerse, şimdi de yumuşak geçişi aynı güzellikle çekip çevireceklerdir. Mesele yeni düşkünlüklerden kurtulmak değildir, sanal ortamlarda dolaşmanın tutkusunu tamamlayıcı unsur olarak kullanmanın üstesinden gelebilmektir. Bilişim, teknoloji kullandırımı ilerisinde atılım için gerekli anahtardır. Bilişim geleceği öngörme, hedefleri saptama, yol haritası oluşturma ve çevik yönetim ile sonuca ulaşmak için kaçınılmaz araçtır. Araştırma faaliyetleri mola vermeden adımlarını sıklaştırmaktadır. Pandemi sonrası yeni keşiflerin çığ gibi açıklanmasını doğal karşılamalı ve şaşırmamalıyız.
Karşılaşmanın “Networking” iletişim arası sona ermek üzere. Pandemi
döneminde kuşandığımız yeterlilikler gelecekte taze hikâyeler
yazmamıza fırsat verecektir. 2021 yılında sağlıklı günlerde, yeni hikâyelerle
nice birlikteliklere…
